Uzun zamandır övgüler işitiyorduk da, görmemiştik Silifke Dalyanını.. Aracımızla bir süre bahçeler, tarlalar arasında asfalt yoldan gittikten sonra asfalt bitti ve toprak bir yola girdik.
Asfalt ile birlikte bahçe ve tarlalarda bitmiş, Göksu Deltasının koruma havzası başlamıştı. Su havzaları ve sağımızda solumuzda uçuşan farklı kuş sesleri arasında dalyan’a nasıl geldiğimizi fark edemedik.
Bir süre sonra tahta-prefabrik karışımı bir yapının önünde aracımızı park ettik. Salaş, basit malzemelerle yapılmış bir balık lokantası, hemen önünde bulunan kumların üzerine yerleştirilmiş tahta masa ve sandalyeler farklı nostaljik duygular yaratıyor.
Lokantanın hemen önünde ise tarif edilemez, anlatılamaz bir güzellik. Deniz karaya saplanmış ve önüne oluşturduğu set ile adeta denizin hemen kenarında bir göl oluşturmuş. Su içerinde bulunan çakıl taşlarını tek tek saymak mümkün. Suya giren ördeklerin yarattığı hafif dalga dışında dalyan da yaprak kımıldamıyor.
Balık lokantasının işletmecileri yengeç hizmeti veriyor ama, içki servisi yapmıyorlarmış. Ancak müşteri kendi içkisini getirirse de müşteriye karışmıyorlarmış. Gelenler böylesine olağanüstü bir atmosferde, muhteşem güzellik karşısında içkisizliğin mavi yengeç’e haksızlık olacağını düşünüyor ve servisi gecikse bile iki kilometre geride bulunan köye kadar gidip, içkilerini alarak dalyan’a dönüyorlarmış.
Dalyan da doğal olarak yenecek yiyecek mavi yengeç. Birde arzu edilirse yine dalyan’da yakalanan kefal ve yılan balığı servisi de mümkünmüş. Mavi yengeç dalyan’ın denizle buluştuğu bölümde oluşturulan tuzaklarda yakalanıyor ve servis ediliyormuş. Canlıyken mavi olmasına rağmen, pişince turuncuya yakın bir renk alıyormuş. Bacaklarında et bulundurması nedeniyle diğer yengeç türlerinden ayrılıyormuş.
Mavi yengeç yerken, tahta masaların altında bulunan kumların ve yukarıdaki güneşin etkisi, masadaki muhteşem lezzetlerle birleşince olağanüstü keyif hissi oluşuyor. Keyif, güneşin batışı ile birlikte farklı bir hal alıyor. Denizden esen hafif bir meltem, dalyan üzerinde oluşan yakamoz anlatılamaz duygular oluşturuyor. Bunu bedeninizde hissediyorsunuz.
Buraya gelirken, iyi bir servis beklemiyor, salaşlıktan hoşlanıyor, dalyan’ın yarattığı ambiyans ve mavi yengeç’in eşsiz lezzeti size yetiyorsa buradan daha güzel bir yer bulamazsınız.
Buradan ayrılırken, farklı duygular yaşıyoruz. Bir yandan bu güzelliği herkes görmeli diye düşünüyoruz, bir yanda da buraya gelen kişilerle birlikte buranın doğal güzelliği yok olacak endişesi taşıyoruz. Bir de mavi yengeç, kontrollü tutulmaz, dişiler tekrar dalyana salınmazsa, yakın gelecek onları da yok edecek gibi..
