Festivaller, belirli bir yörenin, sanatın, ürünün ya da meslek grubunun tanıtımını yapmayı amaçlayan etkinliklerdir. Turizmin, üretimi yapılan ürünün ya da sanatsal bir faaliyetin tanıtımını amaçlayan bu etkinlikler ülkemizde maalesef hiçbir zaman beklenen ilgiyi görmemiş, festivaller basit bir günlük gösteri olmaktan ileri gidememiş, ulusal ve uluslararası bir kimlik kazanamamıştır.
İtalya’nın Pescia bölgesinde Pinokyo’nun doğumu, Venedik Karnavalı’nda maske, Yeni Zellanda’nın Christchurc bölgesinde romantizm, Rio’da dans ve görsellik, Almanya’da bira için Oktoberfest festivalleri düzenlenirken, müthiş zengin bir kültür mirasına sahip Anadolu’da nasıl oluyor da doğru dürüst bir festival düzenlenemiyor anlamak mümkün değildir.
Mersin’de ve Adana’da bunun başarılı örnekleri var ve çok da güzel yapıyorlar. Ancak bir sorun var ki bu festivallerde üretici yok. Festivali şehirliler yapıyor.
Çiftçi Kulübü, festival kararı alırken tüm bu yanılgılara düşmeden, nasıl daha iyi bir festival yapılabileceğinin arayışına girdi. Çevremizde yapılan festivalleri, ülkemizde yapılan festivalleri ve başka ülkelerde yapılan festivalleri araştırdı ve kararını verdi.
Biz şehirli bir festival yerine, daha yerel, daha özgün ve içerisinde bizzat üreticinin yer aldığı bir festival yapmalıyız. Bu festivali bizzat çiftçiler yapmalı! Bu nedenle, festivalin ismini “Nostaljik Traktör ve Hasat Festivali” koyduk.
Neden “Nostaljik Traktör ve Hasat Festivali”?
Bir kere Çukurova’da tarımın bir geleneği ve uzun yıllara dayalı bir geçmişi var. Toprağa sevdalı insanları var. Eski ağaların çiftlikleri var. Dedelerinden babalarından kalma nostaljik tarım makinelerini koruyan çocuklar var. Onbinlerle ifade edilen tarım çalışanı var. Tarıma dayalı sanayi ve iş kolları var. O kadar zengin bir kültür ki, saymakla bitmez.
Traktör çok önemli, her iş onunla yapılıyor. Tarımın ve çiftçinin vazgeçilmezi.
Çukurova çiftçisi, bir yandan arazilerini işlemek için modern tekniklerle donatılmış güçlü traktörler edinirken, dededen babadan kalmış nostaljik traktörlerini de muhafaza etmiş. Araştırdık ki, böyle çok traktör var. Dede yadigarı, baba yadigarı atmaya kıyamamışlar ve onlara çocuklarına bakar gibi bakmışlar; çiftliklerinin bir köşesinde saklamışlar.
Çiftçi Kulübü olarak bunların gizli saklı kalmasına razı olamadık. Bu çiftlikleri gezdik. Çok sayıda traktör bulduk ve bunları gün yüzüne çıkarttık. Arızalı olanlarının onartılmasını sağladık ve çalışır hale getirdik. Festivalde bu traktörleri de tanıtalım istedik. Her biri 60 – 65 yaşında olan bu traktörlerle görsel bir şölen yaşatmayı, tarımın tarihine bir yolculuk yapmayı amaçladık.
Çiftçinin tek hedefidir hasat… En iyiyi üretmek için bir yıl boyunca çabalar. Emek verir. Olağanüstü hava koşullarından korunursa, doluya ya da dona yakalanmazsa, bir yılın sonunda hasadını yapar, ürününü satar ve eline para geçer. İşte çiftçi için gün bu gündür. Borçlarını öder, evinin ihtiyaçlarını giderir, oğlunu ya da kızını evlendirir. Yeni bir üretim dönemi için kolları sıvar. Bu nedenle, festivalimizin diğer hedefini de hasat olarak belirledik.
