05 Aralık 2001 tarihinde bir bankanın sponsorluğunda, Bursa Heykel ve Sanat Galerisi’nde “Yaşayan Traktörler” adı altında açtığı bir fotoğraf sergisi yoğun ilgi görür. Sergi, bir çok gazete ve dergiye “Traktör Sevdası” başlığı altında haber olur.
Sergi nedeniyle, o tarihteki Başbakan Sn.Bülent Ecevit, Meclis Başkanı Sn.Ömer İzgi, milletvekilleri Sn. Nazif Okumuş, Sn. Yasin Hatipoğlu, Sn.Erkan Mumcu kendisine tebrik telgrafları gönderir.
Tüm bunlar, sergi sahibi Hüseyin Çiloğlu’na cesaret verir. Gönlü bir türlü traktörlerin yok olup gitmesine razı olmaz ve traktör sevdası nedeniyle elinde fotoğraf makinesi ile tüm Türkiye’yi bir baştan bir başa dolaşmaya başlar. Traktörlerin bir kısmının yok olup gitmesini önleyemezse de, bunların önemli bir bölümünün fotoğraflarını çekmeyi başarır. Bu şekilde, gelecek nesillere en azından bunların fotoğraflarını bırakabilecektir.
Ancak başarısı sadece fotoğraf çekmekle kalmaz. Gittiği her yerde yüreği sıcacık insanlarla tanışır. Onların yardım ve desteğini görür. Çok sayıda dost edinir. Bunlardan bir kısmı, onun anlattıklarından etkilenir. Bu traktörler hurdalıklardan, depolardan tek tek toplanır, gün yüzüne çıkarılır. Müze kurma fikri gelişir. Bunlardan ilki Çanakkale’de bulunan Dursun KESKİN Traktör Müzesi’dir. Ancak müzecilik sadece bununla kalmaz. Sırada olanlar da vardır. Yakın zamanda bu müzelerin sayısı ikilere, üçlere, hatta çok daha fazlaya çıkacak, belki de önemlisi “Tarım Müzeleri” kurulacaktır.
Hüseyin Çiloğlu, hala Türkiye’yi dolaşmaya devam ediyor. Nerede bir traktör olduğunu duyarsa, koşarak oraya gidiyor ve o traktörleri fotoğraflıyor. Onun ödülü ise kendisine gönderilen bir tebrik maili, hakkında çıkan bir haber, Avrupa Parlamentosu’ndan gelen destek mesajları… Ya da ayağa kaldırılmış bir traktör haberi…
