Kargıpınar’ındaki küçücük dükkanında tanıdık Talip Oğuz’u..
Tıka basa dolu küçücük dükkanında..
Öyle çok şey vardı ki;
Boy boy süngerlenmiş sepet ve küfeler, ahşap yada plastik sandıklar.. Kasalar.. Keçe, boyarası yastık, sergi minderleri.. Kokulu, kokusuz, mumlu kağıtlar..Daha bir çok malzeme..
Ben tarımın yardımcı elemanıyım. Benim işim hasatla canlanır. Ben hasat malzemesi satarım. Narenciye hasatı başladığı zaman, ürün toplanırken zedelenmesin, zarar görmesin diye, süngerlenmiş kasalar yada sepetler kullanılır. Yine yumuşak malzemelerden yapılmış sergiler serilir. Bu sergilere dökülen ürünler sandıklara yerleştirilir. Amaç ürünü zedelemeden pazara sunmaktır ki, işte burada ben devreye girerim. Zedelenmeden sandığı konulmuş, iyi ambalajlanmış ürün pazarda iyi fiyata bulur. Bu nedenle, benim işim önemlidir diyor..
Anlattıkça anlatıyor.. Narenciyeyi, ambalaj’ı.. Ama daha çok da Limon’u.. Bizim sormamıza gerek kalmadı. Anlattıkça açıldı. Öyle doluydu ki, sanki anlattıklarını birileri duysun, sorunlara çözüm bulsun istiyordu..
Ben tam bir Limon sevdalısıyım. Geçmişimiz, geleceğimiz, her şeyimiz Limondur. Bu nedenle masamdan limon’u 
hiç eksik etmem. Fırsat buldukça, limon’u elime alır, kokusunu içime çekerim. Onu hep hissetmek isterim ama tüm bunlar kaygılarım olmadığı anlamına gelmez. Kaygılıyım, hem de çok..
Limon bir kaç yıldır iyi para ediyor. Canlılık piyasaya yaradı. Üreticinin ve bizim elimiz para gördü..Ama bu sanki geçici bir iyilik gibi geliyor bana.. Limon’un bu derece yüksek fiyatla müşteri bulmasının anlaşılabilir bir sebebi yok.. Keşke fiyatlar biraz düşse, ama istikrar kazansa.. Her yıl aynı ama, makul fiyatlarla satılsa..
Son yıllarda limon’un pazar payı büyüdü.. Her çeşit limona talep arttı. Artık limon’un kalitesizleri ve ıskartası bile para ediyor. Iskarta limon’u meyve suyu yada konsantreciler tercih ederken, yere dökülmüş limon’u ise limon yağı çıkaranlar tercih ediyor. Yani her çeşit ve kalite limon artık satılıyor. Eskiden çöpe giden limon şimdi müşteri buluyor.
Limon bizim için ne kadar önemliyse, soruna çözüm bulma mevkiinde olanlar, yerel yöneticiler ve siyasetçiler için o kadar önemsiz. Kargıpınar’da limon’un önemi, geleceği ve limondan geçim sağlayanların sosya-ekonomik yapısı için yapılmış tek bir çalışma bile yoktur. Yerel yöneticiler’in yanında bir müteahhidin itibarı bizden çok daha fazladır. Bu nedenle, yerel yöneticilerle işbirliği yapan müteahhitler nedeniyle arazilerimiz bir bir yok oluyor.. O güzelim limon bahçelerinin yerine zevksiz ve şekilsiz apartmanlar dikiliyor. Bahçeler küçüldükçe küçülüyor. Ama bilmeliler ki, dünyanın en iyi limon’u bölgemizde yetişir ve başka bir Kargıpınar yoktur. Yapılaşma bu hızla devam ederse, korkum odur ki, ülkemiz limon’u ithal eder.
Bölgemiz insanı üretkendir, çalışkandır. Sadece üretmekle yetinmiyor. Kendi ürettiği limon’u pazarlamanın yol ve yöntemlerini geliştiriyor. Ürünlerini depoluyor. Ürgüp doğal soğuklama depolarının tamamına yakını bölgemiz insanlarının limonları ile doludur. Bununla bile yetinmemişler, Erdemli yaylalarında, Kavak’da, Hacıalanında, 
Mara’da, Sögüt’de dağları delmişler yarı soğuk hava depoları yapmışlardır. Binlerce ton limon bu depolarda muhafaza ediliyor.
Çiftçinin hangi çeşit limon’u üreteceği konusunda da bir kafa karışıklığı var. Araştırma kuruluşları yada üniversiteler işbirliği ile yapılmış bir tür çalışması yok. Bölge için ideal ürün çeşidi belirlenmemiş. Bu yüzden çiftçi reklamı iyi yapılan, yada tavsiye edilen ürünleri deniyor. Bu nedenle, hüsranla sonuçlanan çok sayıda dikim de var.
Limon üreticisi işini seviyor ve üretme konusunda çok isteklidir. Bu nedenle, bu üretkenlik fırsata dönüştürülmeli, limon üretimi ve pazarlanması konusunda stratejik planlar geliştirilmelidir diyor..
Biz sadece ilettik…
